De Schans 123, vm. ‘Liefdesgesticht op den Heikant’

Dit rijksmonument is begonnen als een eenlaags huis uit 1872 van de kinderen van wever-koopman Bernardus Somers. (foto: Christ Libregts)

Dat eenlaagse huis is goed herkenbaar, want de ingang en schuifvensters ernaast hebben een gestucte lijst en zijn door een cordonlijst met elkaar verbonden. Bovendien ontdek je er een baksteen met inscriptie ‘24/4/1872’ (inzet foto rechts). Hier begon in 1902 een klooster van de Zusters van Liefde.  Bouwpastoor van parochie Heikant Leonardus van der Steen richtte het ‘Liefdesgesticht’ mee op en maakte er ‘Sint Leonardusgesticht’ van.
In 1907 volgde uitbreiding. Het geheel kreeg twee bouwlagen onder een met leien gedekt zadeldak: rechts een uitbouw van drie traveeën, links een vooruitspringende trapgevel. Het ontwerp was van de Tilburgse architect C.F. van Hoof (1861-1952) die ook de kapel van de Visitandinnen en het Cenakel ontwierp. Vensters hebben een getoogde strek en in de trapgevel zie je een nis met onder de baldakijn een beeld van de H. Leonardus (inzet foto links). Vier spitsboogvormige vensters in de linkerzijgevel tonen waar de kloosterkapel was met binnen nog een zangtribune met houten balustrade.
In 1960 vertrokken de zusters. Vanaf 1977 werd het gebouw een wijkcentrum. Sinds 2012 biedt Stichting ‘Siza’ hier woonruimte en ondersteuning voor cliënten met NAH of andere beperking.