Standbeeld Joannes Zwijsen

Mgr. Joannes Zwijsen zit tegen 'zijn' kerk en kijkt naar 'zijn' pastorie en straat. Dit standbeeld uit 1933 is gemaakt door Toon Depuis en is (nog) geen monument. In het hekwerk staat Zwijsens lijfspreuk "Mansuete et Fortiter" (Zachtmoedig en Sterk).

Jan Zwijsen (1794-1877) geldt als misschien wel de belangrijkste emancipator van rooms-katholiek Nederland. De katholieke emancipatie moest in de eerste helft van de 19de eeuw immers nog vaste voet aan de grond krijgen. Als zoon van een molenaar werd hij in Kerkdriel geboren. Hij had een ondernemende geest en een scherpe tong. Ook was Zwijsen een uitstekende organisator met een wijd netwerk van zakelijke, kerkelijke en politieke contacten. Hij was bevriend met koning Willem II. Na zijn priesterwijding in Mechelen in 1817 was hij assistent op de parochie het Heike, kapelaan in Schijndel, pastoor in Best en later op het Heike. 

Na het herstel van de bisschoppelijke hierarchie werd Zwijsen bisschop van 's-Hertogenbosch én de eerste Nederlandse aartsbisschop. In Tilburg schrok hij van de armoede, het analfabetisme en de verwaarlozing van de jeugd. Aldus zette hij zich in om deze omstandigheden te verbeteren. Kinderen moesten voor de Eerste Communie kunnen lezen en schrijven. Zo gingen ze in ieder geval niet werken voor hun 12de. Zwijsen stichtte de congregaties van de Fraters van Tilburg en de Zusters van Liefde. Die hielden zich bezig met onderwijs en met de zorg voor zieken, wees- en voogdijkinderen, gehandicapten en bejaarden. In juli 1863 overleefde Zwijsen een onopgehelderde moordaanslag. Vandaar zijn voet op een kussen. De medaillons achter het beeld, in de muur van de kerk, beelden vier katholieke voormannen uit de eeuw uit.