Voormalige pastorie

De pastorie van de Antonius van Paduakerk is tegelijk met de kerk gebouwd in 1912.

Het zijn beide rijksmonumenten: de kerk, behandeld in moNUment 41, en de pastorie. Ze zijn ontworpen door architect Albert Margry uit Rotterdam die bij de aanvang van de bouw in 1911 plotseling overleed. Zijn zoon Jos Margry, die toen nog in Delft studeerde, maakte het werk af. Toen de kerk en pastorie opgeleverd werden moesten de omringende woningen van  Groeseind nog gebouwd worden. Aan de overkant van de Hoefstraat stond enkel de  steenfabriek van J.C. Claesen.

De pastorie is gebouwd ‘in een sobere trant met motieven van de Overgangsstijl’ lezen we in de redengevende omschrijving. Met ‘Overgangsstijl’ wordt bedoeld de overgang tussen de neostijlen van eind jaren 1800 en de modernere stijlen van begin 1900 zoals Jugendstil en Art Nouveau.

De gevel is opgetrokken uit een bruinrode baksteen met speklagen in een oranje baksteen. Daarboven zien we een afgeplat schilddak. Rechts verbindt een eenlaagse aanbouw de pastorie met de kerk. De bovenramen in de pastoriegevel hebben bakstenen segmentbogen,  de ramen beneden rechte natuurstenen lateien. Links zien we een iets naar voren springende tuitgevel. In deze gevel valt de grote vijfhoekige erker op. Een attiek bekroont de ingangstravee.

De pastorie wordt nog altijd bewoond. De pastoor en kapelaans hebben plaats moeten maken voor pastorale medewerkers.