Wilhelminapark 112

In dit pand woonden ooit twee leerlooiers J. A. Schenkers en A. Keunen. Erachter stond een leerlooierij die in 1993 gesloopt is. In 1964 zijn beide woonhuizen verbouwd tot kantoor en in 1995 is het pand weer woning geworden, een gemeentelijk monument. Het gebouw heeft een neoclassicistisch voorgevel, die voorzien is van een uitbouw met plat dak. De voorgevel is gestukadoord, wit geschilderd en voorzien van gesneden voegen welke boven de ramen radiaal zijn verwerkt. De vensters hebben schuiframen en hardstenen dorpels. De entreedeur is bij de verbouwing tot kantoor uitgevoerd als dubbele deur met panelen en bovenlicht. Op de plaats van de looierij staan nu woningen, te zien links op de foto. De geschiedenis van dit pand gaat terug tot de achttiende eeuw toen dit gebied nog de Velthoven heette. Het driehoekig plein kende toen een agrarische bebouwing en opkomende industrie zoals leer en wol. In 1737 telde de Velthoven 136 huizen. Het was naast het gebied rond de Heikese kerk een belangrijke buurt. Er was een school en een gasthuis gevestigd. Het gemeentebestuur besloot rond 1898 de veeweiplaats en smerige wolspoelkuilen door de tuinarchitect Leonard Springer om te laten toveren in een park dat ter ere van de kroning van koningin Wilhelmina Wilhelminapark genoemd werd. De kroningslinde staat er nog steeds.