Wolpakhuis

Een rijksmonument op een achtererf, verscholen achter een rij woningen aan de Broekhovenseweg.

Dit pand werd als wolpakhuis in 1919 gebouwd voor de al  vanaf 1913 bestaande “Twernerij & Ververij Broekhoven”, maar de bijbehorende fabrieksgebouwen werden in 1978 gesloopt. De Tilburgse architect F.C. de Beer (1873 – 1960) ontwierp een voor die tijd innovatieve constructie: een betonskelet, gevuld met baksteen. Er zijn vier bouwlagen, inclusief het souterrain, met daarboven een plat dak.  Elk groepje van drie smalle ramen is per verdieping via lisenen verticaal verbonden met andere groepjes. In het verlengde daarvan zien we betonnen consoles onder een overkragende dakrand. Aan een op de foto zichtbare gevel ligt de overluifelde laadruimte. Vanuit de hal achter de centrale ingang links vindt het hijsen van goederen plaats naar de andere bouwlagen. Links zien we de voormalige fabrieksstraat, en op de achtergrond enkele woningen aan de Broekhovenseweg.

Het later als bedrijfsverzamelgebouw gebruikte pand wordt naar een al in 2008 vergund plan vastgoedbedrijf getransformeerd naar een woongebouw met appartementen en enkele ateliers. Wel zijn er wat aanpassingen nodig. Zo wordt het dak meer geopend voor daglichttoetreding en voor gezamenlijke buitenruimte. Het rauwe en industriële karakter van het pakhuis zal waar mogelijk (draadglas, trapleuningen, kolommen) worden gekoesterd en versterkt.